जीवन प्रवास

अस वाटतं हे चौकटीतले आठ नऊ तासाचे ऑफिसचे काम धंदे सोडून ....
सरळ... मुक्तवाटे ..ह्या माझ्या सह्याद्रीच्या कड्या कपाऱ्यातुनी वणवण भटकत राहावे. 

मैलो मैलांचा वेड्या वळणाचा खडतर प्रवास साधत .. 
इथल्या लोक संस्कृतीचा लोकजीवनाचा, मानवतेचा तसेच दुखीव अश्रूंचा आणि निसर्गाच्या अलौकिक, अद्भुत सौंदर्यतेचा आणि तिथल्या हर एक घटकांचा नजरेशी आढावा घेत..
जगाच्या कानाकोपऱ्या पर्यंत झेप घ्यावी. 

सामाजिक बांधिलकी जपत हवं त्या समयी स्वतःला मानवतेशी जोडून घ्यावे.(.निर्मळतेने) 
...तसेच लेखणीने एक एक अनुभव शब्दबद्ध करत रहावे. 
अन त्याबरोबर कलेशी हि संधान बांधत कलागुणाशी (मग ते छायाचित्रण , अभिनय , साहित्य , वा इतर कुठल्याही कला क्षेत्र असो ..त्यांशी ) जुळवून घेत त्यात बेधुंद व्हावे आणि सर्वात महत्वाचं म्हणजे प्रेम अन शांतीचा अनमोल संदेश देत..
आपलेपणाने एक एक नाती हृदयाशी कवटाळत..
लोकांच्या हृदय मंदिरात स्थान मिळवत हा देह अलगद ह्या मातीशी ठेवून..

 ह्या जगाचा अखेरचा निरोप घ्यावा. 
बस्स....
जीवन प्रवास हा असाच हवा.

- संकेत पाटेकर
१६.०४.२०१६

प्रेम हे मोजता येत नाही रे , त्याला आकार माप अस काही नाही .म्हणून ते मिट्विता ही येत नाही .

ते फ़क्त अनुभवता येतं. जाणता येतं …

 हृदयातल्या भाव गीतेतून .. नजरेतल्या अथांगतेतून, सप्त सुरांच्या अमोघ वाणीतून, स्नेह पूर्ण स्पर्शातून , अबोल्यातून, दुराव्यातून..आणि आपलेपणाच्या जिव्हाळीक नात्यातून..

आणि प्रेम हे एकच शाश्वत आणि सत्य , मी मानतो ..जे अक्षय आहे. ज्याला मरण नाही. 
आणि हेच एकमेव 'प्रेमरत्न' मी तुला देऊ शकतो . 
. 
बोल...आयुष्य भरासाठी तुझि साथ मला देशील ? 
माझ्या सारख्या वेडगळ , साधसचं जीवन जगणाऱ्या ...अन साधसचं राहणीमान असलेल्या ..
मुलाशी लग्न करशील ? तयार आहेस ? 
तू चंद्र तारे म्हणशील तर , ते तुला मी कदापि आणून देणारं नाही हा ...अश्या वायफळ बाता मी करणार नाही. पण कले कलेतून वाढत जाणाऱ्या त्या चंद्राची शीतलता अन मिणमिणत्या ताऱ्यांची लखलख आणि ते अथांग विश्व तुला जवळून अनुभवायला नक्कीच मिळेल. ह्याची खात्री देतो .

कसं ते माझ्यावर सोपवं ...त्यातला आनंद तुला नक्कीच मिळेल. 
आजवर तुझ्यावर ओघाने प्रेम करत आलोयं .. तो ओघ ह्या पुढे हि कायम राहील . पण मनातून उमटलेली प्रत्येक भावना तू त्या त्या वेळेस समजून घेशील हि आशा व्यक्त करतो. 

प्रेम ही तशी एक आतंरिक भावना आहे ...सहजतेतून , सहजतेत ओघळलेली ..मिसळलेली. 
ती सहजता ती ओघळता तुझ्या माझ्यात यायला हवी. .....तरच हे नातं उमलेलं आणि बहरेल ....
शेवटच्या श्वासा अखेरपर्यंत …..

बोल , लग्न करशील माझ्याशी ? 
पुन्हा विचार कर ...आणि काय तो निर्णय दे ...आता मात्र उशीर नको करू..
आधीच खूप उशीर झालायं... 
तुझाच ....

असंच..काही सुचलेलं . 
- संकेत - १९.०५.२०१६

 ____________________________________________________________________

मी काही कृष्ण नाही आहे रे ... तो सावळारुपी ईश्वरी रूप , प्रत्येक हृदय मंदिरात आपलं हक्काचं स्थान मिळवून , नुसत्या एका सादेला हि हवं तेंव्हा , एकाच वेळी प्रतिसाद देणारा ...

प्रत्येकाच्या हृदयी गाभाऱ्यात आपलं सावळारुपी अस्तित्व कायम खिळवून मन ज्योती उजळवून देणारा , समोरील मनातल अचूक हेरणारा ..आणि अपेक्षापूर्ती करणारा ...... नैराश्याचा , अविचारीपणाचा सखोल नायनाट करणारा ...

मी ...मी आहे, साधासाच अन सामान्य , कृष्णाई रूपासारखं सर्वत्र नाही. पण काही हृदयी घरात नक्कीच आपलेपणाचं स्थान मिळविलेला...
पण त्यासारखं मला कुठेय रे , सर्वत्र नांदता येतंय ..
मनात दडलेल्या अनेकानेक प्रश्नांना ,चिंतांना अन आसवांना कुठे रे शमविता येतंय ..
अपेक्षांचे निरपेक्ष भार हि उचलण्याची तितकी क्षमता नाहीये रे माझ्यात ...

पण कुठेशी मनमोकळा प्रयत्न असतोच ना सातत्याने , कुणा हिरमुसल्या कळीला , हास्य चैतन्याचा सुगंध लेवून आपलेपणाने फुलवून देण्याचा .., कुणा एखाद्याशी आपलेपणाच्या मृदू शब्दानं आधारवड होण्याचा ..
मान अपमान सार सोडून नाती गुंफण्याचा अन जपण्याचा ..

पण तरीही मला ह्या सर्वाना एकत्रित बांधता येत नाही आहे. नात्यातली कुठलीशी घडी हळूच कधी मोकळी होते ..ते कळून येत नाही. आणि जेंव्हा कळत ..तेंव्हा अंतर वाढलेलं असतं. 
आयुष्य जगताना , अन ह्या वेळे सोबत पुढे सरताना प्रत्येकाला सोबत घेऊन जायचं असतं. 

बस्स ह्या प्रवासात आपलेपणाने जोडलेले हात अन त्यांची साथ , नकळत कधी सुटू नये..इतकंच.. 
असंच काहीस... 
- संकेत

आयुष्यात एकदा तरी आपण प्रेमात पडतो. अन आपले भान सर्वस्वी त्या व्यक्तीपुढे हरपून बसतो...नवी ओळख असते नवं नातं गुंफलेलं असतं..... 

अन अश्यात  काही शब्द काही ओळी नकळतओठाशी येतात ...

              सोनसळी आठवणी
              लागे बोलाया चालाया 
              दिन गुलाब गुलाब 
              प्रीत लागली फुलाया !   
              - संकेत

कधी चारोळी रुपात तर कधी ...कवितेच्या स्वर सागरातून ....

तिच्या हसऱ्या नजरेशी ...अन भावगंध चेहऱ्याशी अन मनाशी गोड संवाद साधत .....

अश्याच काही चारोळ्या .......प्रेमातल्या अन वियोगातल्या ....

प्रेम म्हणजे दोन श्वासातलं अंतर एक होणं. समरस होतं जाणं. दुधात साखर मिसळून
जावी तशी...पूर्णतः समर्पण ...

  
                 काही नाती हि नकळत                            
                 जुळली जातात... 
                 प्रेमाच्या बंधनात अलगद 
                 जखडली जातात ...
                 - संकेत                   ~ ~ ~ ~ ~             सहज एखादी मैत्री जुळते 

                                                                            मैत्रीतून नवी ओळख घडते .......

                                                                                             -संकेत  

                   प्रेमात माझ्या, हृदयी स्नेह बंध
                  डोळ्यात तरळते, तुझेच प्रतिबिंब
                    - संकेत                 ~ ~ ~ ~ ~ 

                                                                            प्रेम म्हणजे काय ?

                                                                            मी अन तू

                                                                            माझ्या  मनातली तू

                                                                            तुझ्या  मनातला मी  , हे ना ?                                                                                                           -संकेत

                 

                 एकटक तुझ्या नजरेशी

                  छेडत असतो वारंवार
                  अन त्या नजरेतुनीच मिळवत

                  जातो , प्रेमाचे हे शब्दसार ...
                   - संकेत                

                                                 ~ ~ ~ ~ ~ 

 संवाद हा नात्यातला एक महत्वाचा दुवा ... तो असतो म्हणून तर नात्यात  गोडवा असतो.  आणि अश्या संवादातूनच असे नट खट प्रश्न पडतात . ...

               ती म्हणते अगदी लाडीने,

               का नाही तू राग व्यक्त करतं

               मी म्हणतो तितक्याच प्रेमओढीने

              का नाही तू प्रेम व्यक्त करतं...

                - संकेत                    ~ ~ ~ ~ ~ 

               तुझं माझ्यावर प्रेम किती ?

               हे शब्दात कसे मांडावे
               अमर्याद ह्या शब्दाला , सांग
               प्रेमाने कसे भागावे ? 
                - संकेत                    

                                                   ~ ~ ~ ~ ~ 

               आज तिनेही तिच्या देवाकडे 

               एक 'मागणे' मागितले असेल
                कर जोडूनी मनोभावे 'मला' च वरिले असेल.  

                हरतालका विशेष .. – संकेत                      

                                                   

                                                               ~ ~ ~ ~ ~ 

               तिचं एक स्वप्नं आहे
               तिला 'तो' मिळावा , आयुष्यभरासाठी...
               त्याची हि एक इच्छा आहे
               तिनं एकदा 'भेटावं' ते स्वप्नं साकारन्यासाठी...

              - संकु                                                                                     

         

 माणूस प्रेमात पडला कि त्याला  स्वतःचे आत्मभान हि  उरत नाही.   भास आभास ..ह्यांनी त्याच मन त्या व्यक्तीच्या मनाभोवती सतत घिरट्या घेतं राहतं. 

 मग अश्या काही ओळी आपुसकच ओठी  येतात........     

                  

                   तुझाच चेहरा 

                   तुझाच भास 

                   का रे हि सारखी आस?

                   तुझेच शब्द
                   तुझाच आवाज
                   का रे सारखी तुझी ही साद?

                   तुझेच प्रश्न
                   तुझेच उत्तर
                    का रे प्रश्नौत्तराचा हा तास?
                    सांग....?   - संकेत                                                                                                                                                           ~ ~ ~ ~ ~    

                   तुझ्या सारखी तूच सखे 

                   तुझ्यविना ना कुणी दिसे
                   तुझ्यावाचून काही सुचे

                   तूच असे रे ध्यानी - मनी 

                   तूच रे सखी साजनी... 

                  -  संकेत             

                                                   ~ ~ ~ ~ ~                                                 

                    मी आधीच वेडा होतो                                                                                                                तिने आणिक वेडे केले                                                                                                            प्रेमाच्या सुखद सरितं                                                                                                              माझे 'मी' पण सारे गेले 

                   - संकेत 

                                                 

                                                                                              

तिचा Whatsaap वरील डीपी

मी रोज वेडावून पाहतो 
अन नजरेतल्या 'स्वराला'

तिच्या, हृदय संगीत माझं देतो 

- संकेत

                                                   ~ ~ ~ ~ ~                                                 

झालेला संवाद पुन्हा वाचताना 
मन पुन्हा त्या आठवणीत रमतं 
हळूच गहिऱ्या हास्यखळी सोबत 
ते पुन्हा त्या क्षणात मिसळतं 
- संकेत                                      ~ ~ ~ ~ ~

मी आत्मभान विसरे 
तुला पाहताना , 
तू बोले मनातले 
मला जाणताना