प्रत्येकाचा स्वभाव तसा वेगळाच असतो.
कुणी हसरा ...आपल्या चेहऱ्यावरच्या गोड हास्याने सर्वाना हसवत आणि खेळवत ठेवणारा ,
कुणी बोलका...आपल्या गोड अन प्रेमळ बोलण्याने जनमनात रुजणारा ..
कुणी रागीस्ट ..त्वरित रागावणारा ....
कुणी प्रेमळ ..कुणालाही लगेच आपलास करणारा ,
कुणी शांत .........कोणतीही गोष्ट , समस्या शांत पणे विचार करून करणारा ...!
कुणी माणसाच्या गर्दीतून दुरावेला ...सदा एकटा एकटाच राहणारा ...माणसात सहसा न मिसळणारा.
प्रत्येकाचा स्वभाव आणि त्याच इतरांशी बोलणं चालनं वागणं हे वेगवेगळ असतं.
अन म्हणून ज्याच्या त्याच्या स्वभावानुसार आपल्यालाही त्याप्रमाणे समोरच्याशी वागावं लागतं ..बोलणं -चालनं ठेवावं लागत .
नाहीतर आपण ह्या सर्वांशी एकाच पद्धतीने म्हणजे आपल्या स्वतःच्या वागण्या बोलण्या नुसार त्याच्याशी ' चर्चा किंवा संवाद' साधू लागलो तर काही गोष्टी खटकतात समोरच्याला ...
उदाहरण द्यायचाच झाल तर ....
एखाद्याशी आपण आपल्याच गतीवान वेगात गमती जमतीत बरेच काही बोलून जातो ...ते समोरच्याला रुचत नाही ...त्याला राग येतो त्या गोष्टींचा ..
कारण स्वभावाच त्यांचा तसा असतो ....काही ठराविक मर्यादेपर्यंत त्याच्याशी आपण मस्करी ..किंवा गंमती जमती करतो ...पण त्यापुढे नाही .
दुसर उदाहरण द्यायचं झाल तर ...
एखाद्याला कितीही काही बोला ...गमतीत ते तो शब्द मनावर घेत नाही कारण त्याला ठाऊक असत
समोरचा आपली मस्करी करतोय ..............
तरीसुद्धा ह्यातून हेही एक निष्पन्न होत कि स्वभावाला सुद्धा काही ठराविक मर्यादा असतात.
संकेत य पाटेकर
०४.०६.२०१२
वसंत पुरुषोत्तम काळे वपु ..हे माझे सर्वात आवडते लेखक .. आज ते हयात असते तर खरच नक्कीच भेट घेतली असती त्यांची. त्यांच्यामुळे मला माणसातल...
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
येथे आपल्या बहुमुल्य प्रतिक्रिया द्या .