ज्या गालातल्या गालात तर कधी खळखळून हशा फुलवतात.
आपल्या चेहऱ्यावर हि ...अन कधी उपस्थित असलेल्या आसपासच्या जनामनावर हि.....
कालचीच अशीच एक घटना , एक हास्य प्रसंग...
ऑफिसच्या रोजच्या वेळेनुसार ठीक ६ वाजता ऑफिस मधून बाहेर पडलो . अन मेट्रोने घाटकोपरला येण्यासाठी म्हणून अंधेरी चकाला मेट्रो स्थानकात दाखल झालो.
नेहमीप्रमाणे ' स्मार्ट कार्ड ' त्या ' पैसा कट' मशीन ला चिटकवून ..आत प्रवेश केला. . अन सरकत्या जिन्याने फलाटावर दाखल होत . पुढे धावत पळत , उभ्या असलेल्या मेट्रो मध्ये शिरकाव केलं.
मित्रासंगे इकडच्या तिकडच्या गप्पा रंगवल्या अन काही मिनिटातच घाटकोपर मेट्रो स्थानकात हि पोहचते झालो. मग पुन्हा स्थानकाच्या बाहेर पडण्यासाठी म्हणून नव्या चेहर्यासंगे ' पैसा कट' मशीन च्या रांगेत उभा राहिलो.
काही क्षणांतच माझा नंबर हि आला.
शर्टाच्या खिशात ठेवलेलं ते कार्ड मी पटकन काढलं. अन मशीन ला दाखवलं .
पण मशीन काही ऐकेना . दार उघडेना , जाऊ देईना . पुन्हा एकवार तेच केलं .
पण तरी हि नाही.
काही दिवस अगोदरच तर कार्ड रिफील केलं होतं. त्यामुळे नेमका काय प्रोब्लेम आहे ते कळेना . त्यातच मागची रांग खोळंबली होती. त्यामुळे मी थोडा बाजूला झालो.
अन मागचा पुढे होवून चालता झाला . ते एक वाक्य म्हणून....
'' ऐसा वैसा कार्ड दिखावोगे तो मशीन तो चकरा हि जायेगी ना " त्या वाक्याचा अर्थ कळायला वेळ लागला नाही.
हाती असलेल्या कार्ड वर नजर गेली. तेंव्हा हसू आवरेना . .
गालातल्या गालात हसू साठू लागलं . कारण मेट्रो च्या स्मार्ट कार्ड ऐवजी.....
बँकेच ATM कार्ड हाती होतं .
संकेत य पाटेकर
२०.०८.२०१४
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
येथे आपल्या बहुमुल्य प्रतिक्रिया द्या .