कॅमेराच्या नजरेतून , हृदयातले भावबंध

कॅमेराच्या नजरेतून , हृदयातले भावबंध..   

    प्रति - १ 

   अबोली असूनही किती बोलकी आहे हि ...

प्रति - २ 

ह्या कोवळ्या उन्हावाणी कुणीतरी असावं, हळूच आपल्यात सामावणारं अन आपलेच छुपे भावरंग नव्याने उजळवून देणारं...

 

प्रति - ३ 

कधी कधी वाटतं ह्या बहरलेल्या , कधी निष्पर्ण झालेल्या , स्वतःतलं सर्वस्व वाहून देणाऱ्या , केवळ देणं जाणणाऱ्या , ह्या झाडांसारखं, आपल्याला हि निःस्वार्थाने जगता येईल का ? क्षणा क्षणातले एक एक घाव जिरवून , ते हळूच थोपवून , आनंदाचे तुषार फुलवणं, खरंच जमेल का ? 
ते हि दुसऱ्यांच्या चेहऱ्याशी , अंतरात्म्याशी ..स्वतःच्या अस्तित्वाची जाणीव हि न होंऊ देता. सर्वस्वाचं दान करत ?
उत्तर येतं नाहीच . नाही जगता येणार , कारण स्वार्थाचा इवलासा का होईना अंश आपल्यात कुठे कुठे दडलेला असतोच नाही का ? तो उफाळून वर येतोच, त्याला हवं तेंव्हा , हवं त्या वेळी . 
हो ना ?
वाटतं तितकं सहज सोपं नाही रे हे, जखमांचे गहिरे घाव झेलुन हसऱ्या आनंदी क्षणाचे , मुक्त वाटप करणं आणि क्षण क्षण जगणं. संयमाची कठोर परीक्षा असते ती, तेवढी आपली क्षमता नाही . पण प्रयत्न करायला काय हरकत आहे. त्या लेव्हल पर्यंत नाही . पण निदान , काही क्षण..स्वतःचा अहंकार बाजूला सारून , दुसऱ्याचं आनंद होता येईलच ना ....
मला तो आनंद होऊन जगायचं आहे . बस्स ...
- संकेत १०.०२.२०१७

प्रति - ४  

हसता स्वतःशीच ऐसा , मी भावबंध जागतो ..
जागतो मनातल्या त्या संवेदना मी जागतो ...
- संकेत ०७.०२.२०१७

प्रति - ५ 

पानातही फुलते नक्षी सौन्दर्याची.... 

जशी हृदयातं आर्त प्रेमाची ...
- संकेत

प्रति - ६  

एकटा मी ..एकटा हा  असा ...

प्रति - ७

सांजसंध्या उमलते तेंव्हा...

प्रति - ८

दिवस ढळूनी जातो 
हाती 'बाकी' ठेवूनं काही... 
उद्या पुन्हा उजळीतो नव्याने 
नवं 'अधिक' घेऊनं काही ..
- संकेत 

प्रति - ९

आयुष्य वेचताना ...  

प्रति - १०

क्षितिज भरारी..

प्रति - ११ 

सौन्दर्य तेज..

प्रति - १२

काय बघतोयस असा ? असं तर नसेल ना सांगायचं ?

प्रति - १३
मी लिहावं तुने ते वाचावं
शब्द मोत्यानं आभाळ हि हसावं
- संकेत